Gauw weer achter het aanrecht

Haagse brandweervrouw,
+/- 1939, foto: H. Douwes

Vlak voor de Tweede Wereldoorlog werkten vele vrouwen als postbode. Maar nu in 1941 is dat niet langer wenselijk: de PTT gaat ze weer ontslaan. De Nieuwe Haagse Courant zou graag zien dat de HTM dit voorbeeld volgt. "Het ligt in de bedoeling van P.T.T. om, zoodra het grootste deel van het oude personeel, dat nu nog in Duitschland zit of was ondergedoken, weer terug is gekeerd, het tijdelijk aangenomen personeel te laten afvloeien, uiteraard met inachtneming van de contractueele bepalingen. Dat zal ook gelden voor de dames, zoodat de vrouwelijke postboden straks weer uit het stadsbeeld zullen verdwijnen. Hieruit spreekt een gezonde opvatting, die we van harte toejuichen en wij vertrouwen, dat ook in andere bedrijven, zooals b.v. de H.T.M., de conductrices weer spoedig door mannen zullen worden vervangen. Het is zaak dat we ook op dit punt naar normale verhoudingen terugkeeren."

Levensgevaarlijke trams

Rond 1900 waren de Haagse trams inmiddels elektrisch en vaak overbevolkt. Dat leverde gevaarlijke situaties op.
Een veel voorkomende oorzaak van ongelukken was dat de hoed van passagiers soms afwaaide. Ze probeerden dan nog gauw van de tram te springen, achter hun hoed aan, soms met rampzalige gevolgen. Ook bij het instappen waren er gevaarlijke situaties. "Vele passagiers, waaronder zelfs dames springen er in voordat de wagens tot stilstand zijn gekomen, " schrijft een boze passagier in de krant. Ook het drukke verkeer op straat wordt maar weinig gereguleerd: "Bij overwegen worden geen andere veiligheidsmaatregelen genomen dan het zoogenaamde bellen. Iedereen zaal toch moeten toegeven dat het geen blijvende toestand kan wezen zooals bij de Weimarstraat, waarbij de conduteur van de omnibus eerst moet gaan zien of er ook een tram in aantocht is."

Knokken op de bühne

Mien Duynmaer-Van Twist

Honderd jaar geleden gingen toeschouwers en stakingsbrekers met elkaar op de vuist in de Haagse Schouwburg. Inzet: op het toneel stonden beroemde acteurs en actrices, terwijl vele collega's in staking waren, uit protest tegen het uitbuitingsbeleid van de impressario's en schouwburgdirecteuren. Dit schreef de Haagse Courant op 13 januari 1920:

Tijdens de opvoering van ,,Mr. Parablo en zijn keukenmeisje" door den directeur en de niet-stakende leden van het ,,Hofstad-Tooneel" hebben zich Zaterdagavond in het Theater Verkade betreurenswaardige incidenten voorgedaan.
Omtrent het verloop der voorstelling vernemen wij het volgende:
Vóór den aanvang van het stuk kwam de heer van der Lugt Melsert voor het voetlicht en verzocht den aanwezigen om, wanneer in den loop van den avond wellicht biljetten door de zaal zouden worden gestrooid of op andere wijze zou worden gedemonstreerd, de kalmte te bewaren.

Hierna ging het doek omhoog en begon de voorstelling. Direct begon ook de demonstratie tegen Mien Duymaer van Twist. Van uit de zaal werd haar toegeroepen, dat zij een onderkruipster was.

Zwanen in de dierentuin

Het atelier van de familie Israëls was op de Koninginnegracht, recht tegenover de hoek van het Malieveld, waar nu het Provinciehuis staat.

Daar was destijds een fraaie dierentuin. Isaac schilderde er graag. Zo ook dit leuke tafereel. De man in beeld is hoogstwaarschijnlijk dezelfde oppasser die door Israëls meermaals met de papegaaien werd afgebeeld. Het werk was in 2018 te koop bij het Venduehuis in de Nobelstraat.

De hofvijver voor de doorbraak

Een ongewone blik op de Hofvijver.
Dit schilderij van Christoffel Dijkman is gemaakt vóór de doorbraak in 1923. Het gebouw rechts is Sociëteit Royaal te Den Haag, en boven de daken zien we de Gevangenpoort. Tot 1923 moest alle verkeer vanuit richting Lange Voorhout zich door het kleine poortje wurmen. Waar de moeder met kind staat, stroomt de Haagse Beek in de Hofvijver.

Maliebrug

Zo te zien is dit de Maliebrug, die in Den Haag de Maliestraat verbindt met de Nieuwe Uitleg.
Deze kleurenets (54 x 59 cm) is van de hand van Pol Dom, de Antwerpenaar die in de Eerste Wereldoorlog naar Nederland kwam, het kunstklimaat hier blijkbaar veel stimulerender vond en in Den Haag bleef hangen. De huidige Maliebrug is overigens een kopie van de oude (uit 1703) en is gebouwd in de zeventiger jaren. De Nieuwe Uitleg ligt erbij als te voren. Ongetwijfeld werd de ets gekocht worden door een van de kunsthandelaars uit dit sjieke buurtje, dat in den Haag bekend staat als buurtschap 2005, zo genoemd naar de aanvankelijke postcode van het gebied. was in 2003 te koop bij het Venduehuis der Notarissen.